برای ترک مورفین معمولا از روش‌های مشابه مواد افیونی استفاده می‌کنند، چراکه مورفین نوعی مسکن قوی است که از نظر داروشناسی در طبقه مخدرهای افیونی قرار می‌گیرد. این دارو قابلیت اعتیادآوری دارد و مصرف آن به صورت خودسر به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. از همین رو پزشکان تنها در شرایط بیمارستانی یا درگیری با دردهای شدید مورفین را در مقادیر محدود تجویز می‌کنند. متاسفانه برخی افراد از سرناآگاهی یا به خاطر حالات خوش ناشی از مصرف مورفین به آن معتاد می‌شوند و دیگر نمی‌دانند چگونه باید ترک مورفین را آغاز کنند. اگر قصد ترک را دارید، حتما تحت نظر متخصص شروع به این کار کنید، برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.

منبع : ترک مورفین

سوء مصرف مورفین

مورفین نوعی مسکن نسبتا قوی است که خاصیت اعتیادآوری دارد، چرا که نوعی ماده مخدر افیونی محسوب می‌شود و از طریق چسبیدن به گیرنده های اپیوئیدی در مغز انتقال پیام درد را با اختلال مواجه می کند. مورفین همانند هر ماده اعتیادآور دیگر باعث بیش فعالی مدارهای دوپامینرژیک در مغز می شود. در نتیجه افراد پس از مدتی نسبت به دوز مصرفی مورفین تحمل پیدا می کنند و نیاز دارند برای احساس اثرات خوشایند ناشی از آن مقدار مصرف خود را افزایش دهند. در این زمان سوء مصرف دارو شروع شده و موجب اعتیاد و حتی اور دوز می‌شود. برای آشنایی با علائم اعتیاد به مورفین کلیک کنید.

علائم ترک و قطع ناگهانی مورفین

یکی از ویژگی‌های اصلی اعتیاد این است که هنگام محروم شدن از مواد یکسری علائم ناخوشایند تجربه می‌شود که به آن‌ها سندروم ترک یا محرومیت می‌گویند. مهم‌ترین علائم ترک مورفین عبارتند از:

• درد عضلات، مفاصل و استخوان‌ها
• حالت تهوع
• اسهال و استفراغ
• علائم آلرژی نظیر آبریزش بینی و خارش
• بی قراری و بی خوابی

بهترین روش های ترک مورفین

در گذشته روش‌های علمی متنوعی برای ترک مواد مخدر وجود نداشت. همین مسئله باعث می‌شد که کنار گذاشتن مواد برای بسیاری از بیماران امری غیرممکن و زجرآور به نظر برسد. اما امروزه روش‌های گوناگونی برای ترک ابداع شده که به افراد کمک می‌کنند علائم ترک خود را کنترل کرده و با سهولت بیشتری دوران پرهیز را پشت سر بگذارند. در ادامه به موثرترین روش‌های ترک مورفین اشاره کرده‌ایم:

1- سم زدایی با استفاده از داروها نگهدارنده

همان طور که گفته شد ترک مواد مخدر افیونی نظیر مورفین به بروز سندروم محرومیت از مواد می‌انجامد. این سندروم با علائمی نظیر درد مفاصل و استخوان‌ها ظاهر می‌شود. علائم محرومیت از مورفین می‌توانند آنقدر شدید شوند که فرد را از ادامه مسیر ترک بازدارند. در این شرایط استفاده از روش سم زدایی با داروهای نگهدارنده به بیماران توصیه می‌شود. برای آشنایی با سم زدایی بدن از مواد مخدر کلیک کنید.

داروهای نگهدارنده شامل متادون و بوپرنورفین هستند. عملکرد داروهای نگهدارنده به این صورت است که همانند مخدرها به گیرنده‌های اپیوئیدی می‌چسبند و در نتیجه از بروز علائم ترک پیشگیری می‌کنند. توجه به این نکته حائز اهمیت است که نگهدارنده‌ها، داروهایی شبه افیونی هستند و خود نیز می‌توانند آثار اعتیادی به جای بگذارند. از همین رو ترک با این داروها حتما باید زیر نظر متخصص انجام شود.

2- ترک مورفین به کمک جلسات روان درمانی

امروزه متخصصان همواره بر این نکته تاکید می‌کنند که سم زدایی به معنای ترک نیست؛ بلکه قدم اول در مسیر درمان است. آنچه اعتیاد را به پدیده‌ای برگشت پذیر تبدیل می‌کند جنبه‌های روانی آن است. در نتیجه برای تداوم پرهیز باید درمان‌های روان شناختی را نیز از سر بگیرید.

رواندرمانی به صورت انفرادی به شما کمک می‌کند تا شرایط روحی خود را با درمانگر درمیان بگذارید و مهارت‌های لازم برای کنار آمدن با مسائل اختصاصی ترک نظیر وسوسه را نیز از وی بیاموزید. هم چنین درمانگر به شما کمک می‌کند عوامل برانگیزان مصرف را در خود بشناسید و برای پیشگیری از عود برنامه‌ای بلند مدت در نظر بگیرید. برای آشنایی با ویژگی‌های جلسات روان درمانی کلیک کنید.

3- گروه درمانی و گروه های خودیاری

گروه درمانی یکی از روش‌های بسیار موثری است که بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد از آن تا حد زیادی بهره می‌برند. در این روش گروهی از افراد که مشکل مشابهی دارند، دور هم جمع می‌شوند و به یکدیگر انگیزه و انرژی می‌بخشند. بیماران هنگام قرار گرفتن در گروه درمانی یا گروه‌های خودیاری نظیر انجمن‌های معتادان گمنام بیشتر احساس می‌کنند که درک شده‌اند و به احتمال بیشتری به توصیه‌های دیگران عمل کنند. درمانگر در طی گروه درمانی از اعضا می‌خواهد تا به نوبت از تجربیات خود بگویند و در مورد چالش‌هایی که هم اکنون با آن‌ها رو به رو هستند گفتگو نمایند.

4- خانواده درمانی

درمانگران سیستمی بر این باورند که هر مشکل روانشناختی که در خانواده پیش می‌آیند، برآیند روابط و الگوهای غلط ارتباطی در کل سیستم است. در نتیجه برای بهبود یک نفر کل سیستم باید تحت درمان قرار بگیرد. از همین رو این متخصصان در مواجهه با اعتیاد نیز خانواده درمانی را پیشنهاد می‌دهند. خانواده درمانگر در طی جلسات سعی می‌کند در مورد ماهیت اعتیاد به اعضای خانواده اطلاعات و اگاهی بدهد و به آن‌ها کمک کند تا الگوهای رفتاری سالمی را جایگزین تعاملات نادرست قبلی کنند.

شرکت در جلسات درمانی حداقل یک الی دو جلسه برای تمامی خانواده‌هایی که عزیزی دارند که با اعتیاد درگیر است توصیه می‌شود. یعنی اگر بیمارتان در کمپ و یا سایر مراکز درمانی بستری است باز هم خانواده باید برای دریافت بعضی آموزش‌ها باید از متخصص ترک اعتیاد مشاوره بگیرند.

برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

سوالات متداول